ذاریات 51

ســوره ذاریات [پراکنده کنندگان](بادهاى خاک پران) 

     این سوره دومین سوره اى است (بعد از صافات) که خداوند در آن سوگندهاى مکرر را بیان مى کند.

سوگندهاى پرمعنى و تفکر آفرین، سوگندهاى بیدار کننده و آگاهى بخش.

     در این سوره در خصوص معاد - مسأله توحید و آیات و نشانه هاى خداوند درباره آفرینش و ذکر داستان فرشتگانى که میهمان حضرت ابراهیم شدند و اشاره به داستان حضرت موسى و قوم عاد و ثمود و نوح و در نهایت مبارزه اقوام لجوج با انبیاء را ذکر مى کند.

     نکته جالب در این سوره این است که محتواى سوگندها ربط خاصى با مباحث رستاخیز دارد و با ظرافت و زیبائى مخصوص این بحث مهم را از جوانب گوناگون تعقیب مى کند.

     حقیقت این است که سوگندهاى قرآن که تعداد آن زیاد است یکى از چهره هاى اعجاز این کتاب آسمانى است و از زیباترین و درخشنده ترین فرازهاى آن است. 

     در این سوره به بادها - ابرها - نهرها - روئیدن گیاهان، آسمان و چین و شکن آن و ملائکه مأمور خداوند سوگند یاد شده است.

     اینکه در این آیات پشت سرهم سوگند خورده براى این است که مطلبى را که بر سر آن سوگند یاد شده تاکید کند و آن مطلب عبارت است از آمدن روزى که در آن روز جزاى اعمال داده میشود و در مجموع سوگند خورده است به تمامى اسبابى که در تدبیر سراسر جهان مؤثرند که مطلب هم همان تدبیر پروردگار صاحب عرش است که در خلقت و تدبیر امر او واحد است.

     کلمه «ذاریات» جمع «ذاریه» است و «ذاریه» از «ذرو» گرفته شده است. وقتى مى گویند «ذرت الریح التراب» یا مى گویند «تذرو الریح التراب ذروا» معنایش این است که باد خاکها را پراکنده کرد و به پرواز درآورد.

     پس مفهوم ذاریات این را میرساند که گفته شود بادهاى خاک پران . که اینها از نشانه هاى دلالت بر وحدانیت خداى تعالى در ربوبیت است ونیز تدبیر او در آسمان وزمین ومردم و ارزاق آنان که به دست خداوند است.

     بنابراین از این نشانه ها اولین نتیجه اى را که مى توان گرفت این است که چنین خدائى که این موارد در ید قدرت اوست و همگى تدبیر اوست پس مى تواند از طریق رسالت دینى را بفرستند و نه تنها مى تواند بلکه واجب است بفرستد و لازمه این وجوب آن است که بر خلائق هم لازم است که دعوت نبوى را در آنچه که دین او متضمن آن است از وعده بحث و جزاتصدیق کنند و قبول کنند که آنچه که آن حضرات وعده مى دهند صدق است و دین که همان روز جزاست واقع شدنى است و وعده هاى خدا صدق و درست است.

     بنابراین این سوره به جهت یادآور شدن به معاد از طریق نشانه هاى پر وضوح وقابل درک و تفکر آفرین و بیدار کننده و  آگاهى بخش خود که یکى از آن نشانه ها ذاریات به معنى بادهاى خاک پران است بنام «ذاریات» نامگذارى شده است. 

                                    

                                      برای ارائه نظرات خود اینجا را کلیک کنید