انبیاء 21

 سوره انبیاء (پیامبران)

  این سوره چنانکه از نامش پیداست سوره پیامبران است. چرا که نام شانز­ده پیامبر، بعضى با ذکر فرازهائى از حالاتشان و بعضى تنها به صورت اشاره در این سوره آمده است. از جمله نامهاى پیامبرانى که در سوره برده شده است عبارتند از: موسى- هارون - ابراهیم- لوط- اسحاق- یعقوب- نوح- داود-سلیمان-ایوب-اسماعیل-ادریس-ذاالکفل-ذاالنون(یونس)- زکریا – یحیى.  

     در این سوره علاوه بر اینکه از عقاید دینى مخصوصا از مبداء و معاد سخن مى­گوید از پیروزى حق بر باطل، توحید بر شرک و لشکریان عدل و داد بر جنود ابلیس نیز سخن گفته شده است. جالب این است که با هشدار شدید نسبت به مردم غافل و بى خبر از حساب و کتاب آغازشده و در پایان هم به همین صورت تمام شده است.  

پیامبرانی­ که نامشان در این سوره آمده بعضا بیان زندگی و برنامه­های مشروحشان در سوره­های دیگر ذکر شده است ولی در این سوره بیشتر روی این بخش از حالات انبیاء تکیه شده که آنها هنگامی که در تنگناهای سخت گرفتار می­شدند چگونه­­دست توسل به دامان لطف حق می­زدند و چگونه خداوند این بن­بست­ها را بر آنها می­گشود و از طوفان و گرداب نجاتشان می­بخشید.

(ابراهیم) به هنگامی که در آتش نمرود گرفتار شد. 

(یونس) هنگامی که در شکم ماهی فرو رفت.

(زکریا) هنگامی که آفتاب عمر خود را نزدیک به غروب دید ولی جانشینی نداشت که برنامه هایش را تکمیل کند.

و همچنین سایر پیامبران به هنگام گرفتاری در طوفانهای سخت. 

اما آنچه مسلم است این است که تمام پیامبران الهى همگى در روند تبلیغ خود وظیفه­اى که به عهده داشتند با هم مشترک بودند جدا از اینکه همگى پیامبران از نوع بشر بودند و از میان همان امتى که در آن بودند انتخاب و مبعوث شدند و وظیفه همگى آنان این بود که مردم را از طریق وحى آسمان انذاز کنند و سخن خدا را به گوش خلق برسانند. لذا در مجموع نیز ویژگی­هایى در آنان وجود داشته که توصیف به صالح بودن آنان مى کند، اینکه خداوند آنان را پیشوایان مردم قــرار داد- هدایت مردم را در دست گرفتند (هم به معنى راهنمائى وارائه طریق در نبوت و رسالت وجود و هم دستگیرى کردن و رساندن به سرمنزل مقصود) - انجام کارهاى نیک - برپاداشتن نماز - اداى زکات و عبودیت که از برنامه هاى آنان بوده به همراه ذکر سرگذشت تعداد زیادى از انبیاء در یک سوره آن­هم با زیباترین نوع وضع و ذکر مهم­ترین  وقایع آنها در یک جمع­بندى این نتیجه را در پى خواهد داشت که این پیامبران بزرگ و پیروانشان همه امت واحدى بودند و پیرو یک هدف، برنامه آنها یکى و هدف ومقصد آنها نیز یکى بوده است. هر چند با اختلاف زمان و محیط داراى ویژگیها و روشها و به اصطلاح تاکتیک­هاى متفاوت بودند این یگانگى و وحدت برنامه­ها و هدف به خاطر آن بوده که همه از یک مبداء سرچشمه  مى­گرفته یعنى از اراده خداوند واحد یکتا و در واقع توحید عقیدتى وعملى انبیاء از توحید منبع وحى سرچشمه مى­گرفته که نهایتا بایستى تنها خدا را پرستش کرد. ذکر سرگذشت پیامبران همگى درس عبرتى است براى انسان­ها که بدانند تمامى آنها امت خود را به پرستش خداوند و اعمال نیک دعوت مى­کردند و لاغیر. و اگر امروز انسان­هائى خود را پیرو ادیانى غیر از اسلام مى­دانند چگونه ممکن است با وجود این همه پیامبران الهى و کتب آسمانى و این همه حوادث تکان دهنده و همچنین درسهاى عبرتى که روزگار به آنها داده است باز هم در غفلت باشند و اگر درس عبرت نگیرند آن­چه از آن­ها سرزده و جز تقصیر و ظلم برخویشتن و دیگران نخواهد بود.  

   عموم مردم دنیا اعم از مؤمن و کافر همه مرهون رحمت و زحمات پیامبران هستند چرا که پیامبران نشر آئینى را به عهده گرفتند که سبب نجات همگان است، اگر چشم بینا و گوش شنوائى بوده باشد.  

در این سوره سرگذشت پیامبران براى انذار و گرفتن عبرت از آن با اوصافى که گفته شد ذکر شده است.

... و این سوره به نام « انبیاء» به معنى پیامبران نام گذاری شده است.

                                     

                                      برای ارائه نظرات خود اینجا را کلیک کنید