سوره نور (روشنایی)
این سوره را در حقیقت مى توان سوره پاکدامنى و عفت و مبارزه با آلودگیهاى جنسى دانست که در چند مرحله بیان شده است اما مسائلى که در این سوره بیان شده عبارتند از :
- مجازات شدید زن و مرد زناکار .
- اجراى حد.
- راهگشائى و پیشگیرى از آلودگیهاى جنسى .
- جلوگیرى از اعمال منافى عفت و ازدواج سهل و آسان .
- آداب معاشرت اصول تربیت فرزندان نسبت به پدر و مادران .
- مسائل مربوط به توحید- مبداء- معاد وتسلیم بودن در برابر فرمان پیامبر.
اما در رأس این سوره نام نور نهاده شده است که این مورد در آیه 35 این سوره نیز آمده است .
این آیه که به آیه نور نیز معروف است به نوعى به آیات دیگر این سوره در ارتباط است از این نظرکه در آیات پیشین سخن از مسأله عفت و مبارزه با فحشا با استفاده از طریق و وسائل گوناگون بود و از آنجا که ضامن اجراى همه احکام الهى مخصوصا کنترل کردن غرائز سرکش بخصوص غریزه جنسى که نیرومندترین آنهاست بدون استفاده از پشتوانه ایمان ممکن نیست و این از اثر نیرومند ایمان سرچشمه مى گیرد .
اگر بخواهیم براى ذات پاک خدا تشبیه و تمثیلى از موجودات حسى این جهان انتخاب کنیم گر چه مقام باعظمت او از هر تشبیه و نظیرى برتر است اما آیا جز واژه « نور» مى توان استفاده کرد؟ همان خدائى که پدید آورنده تمام هستى، روشنى بخش عالم آفرینش است همه موجودات زنده به برکت فرمان او زنده اند و همه مخلوقات بر سرخوان نعمت اوهستند که اگر لحظه اى لطف خود را از آنها بازگیرد همگى در ظلمت فنا و نیستى فرو مى روند و جالب اینکه هر موجودى به نسبت که با او ارتباط دارد به همان اندازه نورانیت و روشنائى کسب مى کند :
- قرآن نور است چون کلام اوست .
- آئین اسلام نور است چون آئین اوست .
- پیامبران نورند چون فرستادگان او هستند .
- امام معصوم انوار الهى است چون حافظان آئین او بعد از پیامبرانند .
- ایمان نور است چون رمز پیوند با اوست .
- علم نور است چون سبب آشنائى با اوست.
بنابراین خداوند نور آسمانها و زمین است در این صورت به کار بردن کلمه نور در ذات پاک او جنبه تشبیه هم نخواهد داشت چرا که چیزى در عالم خلقت از او آشکار تر نیست و تمام آنچه غیر اوست از برکت وجود او آشکار است به این ترتیب همه انوار هستى از نور او مایه مى گیرد وبه نور ذات پاک او منتهى مى شود .
آرى نور حقیقى در زندگى انسان ها فقط نور ایمان است وبدون آن فضاى حیات تیره وتاروظلمانى خواهد بود و این نور ایمان تنها از سوى خداست . با توجه به اینکه در این سوره به نوعى مقایسه بین ایمان و کفر صورت گرفته است مؤمنین به واسطه امتیازاتى معرفى شده اند که به وسیله اعمال صالح هدایت یافته و به نورى از ناحیه پروردگار راه یافته اند که ثمره اش معرفت خداى سبحان است و بر خلاف آن کفار که اعمالشان ایشان را به سراى بدون حقیقت راه یافته و خدا براى آنان نورى قرار نداده پس خداى تعالى در این میان نور خاصى قرار داده است که تنها مؤمنین با آن روشن مى شوند. و به وسیله آن به سوى اعمال صالح راه مى یابند و آن نورمعرفت است که دلها و دیده هاى مؤمنین در روزى که دلها و دیده ها زیر و رو میشود به آن روشن میگردد و در نتیجه به سوى سعادت جاودانه خود هدایت میشوند و آنچه در دنیا برایشان غیب بود در آن روز برایشان عیان می شود.
خداى تعالى این نور را به چراغى مَثَل زده است که در شیشهاى قرار داشته باشد و با روغن زیتونى در غایت صفا بسوزد و چون شیشه چراغ نیز شفاف و صاف است مانند کوکب درّى بدرخشد و صفاى این با صفاى آن « نورٌ على نور» را تشکیل دهد و این چراغ در خانه هاى عبادت آویخته باشد، خانه هائى که در آنها مردانى مؤمن خداى را تسبیح کنند . مردانى که تجارت و داد و ستد ایشان را از یاد پروردگارشان از عبادت خدا باز نمى دارد . پس این نور نورى است که سعادت همیشگى به دنبال آن است و کفار از آن محروم هستند و خداى تعالى با این نور است که مؤمنین را گرامى داشته است .
آنچه که بیان شد در شناخت و اهمیت کلمه نور بود و ازآنجائى که این آیه وجه اتصالى با دیگر آیات دارد و به دلیل اهمیت و عظمت آن نام سوره به « نور» به معنى روشنائى نامگذارى شده است .
برای ارائه نظرات خود اینجا را کلیک کنید