طور ۵۲

ســوره طـور [نام کوهی که حضرت موسی(ع) برای مناجات با خدا به آن جا رفت](نام کوه طور)  

     این سوره نیز با سوگندهاى پى در پى شروع میشود .بیشتر سنگینى بحثهاى آن روى مسأله معاد است و سرنوشت نیکان و پاکان از یکسو و از طرف دیگر بدان و مجرمان در روز قیامت.  

   نامگذارى این سوره به «طور» به تناسب آیه نخست آن است. سوگندهاى قرآن در واقع بیان یک  واقعیت مهم یعنى مسأله قیامت و رستاخیز و محاسبه اعمال انسانهاست. 

     «طور» به معناى مطلق «کوه» است و هر کوهى را طور مى گویند. و لیکن استعمالش در آن کوهى که موسى (ع) با خداى متعال سخن گفته، غلبه یافته و در این سوره هم مناسبترین تعبیرش آن است که همان کوه منظور باشد.  

     چون سوگند همواره به چیزى یاد میشود که نوعى قداست داشته باشد و از میان کوهها این کوه بوده که خداى تعالى مقدسش دانسته و پربرکتش ساخته است. همچنان که در 9 مورد در قرآن مجید سخن از طور سینا یعنى همان کوهى که وحى بر موسى نازل مى شد به میان آمده است.  

     اینکه بعضى گفته اند مراد مطلق کوهها است و خداوند به همه کوهها به سبب اینکه در آن نعمت ها قرار داده است سوگند خورده خود نیز ممکن است سخن زیبائى باشد لکن با توجه به اشاره خود قرآن به سخن گفتن خدا با موسى در این کوه مى توان دریافت که این یک نعمت را فقط این کوه دارد.  

 بنابراین منظور از «طور» همان کوه طورى است که حضرت موسى بن عمران(علیه السلام) به آنجا رفت، و در آن مکان وحى بر وى نازل شد، و پس از دریافت وحى، به سوى قومش بازگشت، و پیام خداوند را به مردم رساند. گفته مى شود کوه طور، کوه کوتاه و کوچکى بوده که به خاطر نزول وحى عظمت و قداست پیدا کرده، وگرنه خود کوه داراى عظمت ظاهرى نمى باشد. برخى معتقدند این کوه در نجف واقع شده است.

     پس با توجه به مجموع همه نعمتهاى داده شده به کوهها این کوه یک نعمت بالاتر از دیگر کوهها دارد. پس معلوم میشود که در آیه مورد بحث نیز منظور همان کوهى است که موسى با خداوند گفتگو داشته است . 

     بنابراین نام این سوره «طور» که همان کوه طور در سرزمین سینا میباشد نامگذارى شده است. 

                                   

                                      برای ارائه نظرات خود اینجا را کلیک کنید  

::تاریخ :  ۲۷ مهر سال 1391 | ۱:۴۷ PM| توسط : علیرضا ماجدی نیا::