سوره الزمر ۳۹

ســوره زُمَـر [جمع زمره: گروه ها و دسته ها](جماعت ها)  

      این سوره همانند سوره «ص» علاوه بر اینکه مشرکین معاصر رسول خدا درخواست ترک دعوت به سوى  توحید و تعرض به خدایان ایشان را داشتند به رسول اکرم(ص) نیز تاکید میشود که دین خود را براى خداى سبحان خالص گرداند وبه خدایان مشرکین بى اعتنا گردد.  

     در ادامه به مسأله معاد و دادگاه بزرگ عدالت و مسأله جزا و غرفه ها و سایبانهاى آتشین دوزخى و مسأله ترس و وحشت روز قیامت و آشکار شدن نتایج اعمال و ظاهر شدن خود آنها در آن صحنه بزرگ سخن مى گوید.   

    در ادامه پیرامون اهمیت قرآن­مجید و سرنوشت اقوام پیشین و مجازات دردناک الهى نسبت به تکذیب کنندگان آیات حق و بالاخره در مورد توبه و باز بودن درهاى  رحمت الهى سخن مى گوید.

     در این سوره وقتى سخن از دعوت به توحید ونفى شرک و عقوبت کسانى که توحید را رد مى کنند به میان می آید همگى آنان در یک گروه خلاصه میشوند یعنى اینکه  با همه این تفاصیل در نهایت اینان اگر از راه خدا و رسول خدا دور باشند جزء آن گروهى خواهند  بود که وارد دوزخ خواهند شد.  

     کلمه «زُمر» جمع «زِمره» است به طوریکه گفته شده است به  معناى جماعتى از مردم است.

    یعنى در قیامت کفار را دسته دسته از پشت سر به سوى جهنم مى رانند. این در حالى است که تمام اسباب هدایت براى انسانها فراهم است حال وقتى که از آن سر باز مى زنند این تیره روزیها دامن آنها را خواهد گرفت پس با این همه ادله و آیات و نشانه هائى که خداوند براى انسانها آورده و رسولانى که براى هدایت بشر فرستاده باز راه تکذیب انبیاء و انکار آیات الهى را در پیش مى گیرند. طبعا سرنوشتى بهتر از این نخواهد داشت که دسته دسته و به صورت گروهى از درهاى جهنم وارد شوند و تا ابد در آن بمانند و چه بد جایگاهى  است و چه بد سرنوشتى است و چه درس عبرتى است براى انسانهاى غافل.  

    پس کسانى که  تقواى الهى را پیشه کنند آنها نیز گروه گروه به سوى بهشت خواهند رفت و این بدان جهت است که تا به قرینه مقابله، مسائل روشن تر و آشکارتر گردد. مگر نه این است که خداوند مؤمنین و متقین را وعده بهشت داده است و مراد از این وعده ها آمدن قیامت است. اینها همه عظمت و قدرت خداوند متعال را نشانگر است.

   بنابراین کلمه «زمر» که به معنى گروههاى کوچک انسان است نشان مى دهد بهشتیان و جهنمیان در گروه هاى مختلف که نشانگر سلسله مراتب مقامات معنوى و غیرمعنوى آنهاست به سوى بهشت یا جهنم مى روند. نکته جالبى که لازم است بیان شود این است که گروههائى که مى خواهند وارد جهنم شوند زمانى که به آنجا مى رسند درهاى جهنم باز میشود ولى گروههائى که به طرف بهشت مى روند درهایش از قبل گشوده شده است و این اشاره به احترام و اکرام خاصى است که براى آنها قائلند. و اینها همه نشانه هاى ربوبیت پروردگار و دلائل شایستگى ذات پاکش براى هر گونه حمد و ستایش است.  

     با توجه به ذکر احوالات این دو گروه که شرح ماوقع آن در این سوره ذکر شده است و اهمیت خاص آن ونتایج مهم حاصله از ذکر آن این سوره بنام «زمر» یعنى جماعتها نامگذارى شده است. 

                                    

                                      برای ارائه نظرات خود اینجا را کلیک کنید