انعام

سوره انعام [احشام ](چهار پایان)  

این سوره در مقام ایفای توحید خدای تعالی است، البته توحید به معنای اعم و اینکه اجمالاً برای انسان پروردگاری است که همانا او پروردگار تمام عالمیان است. از اوست ابتدای هر چیز و به سوی اوست بازگشت و انتهای هرچیز. پروردگاری که برای بشارت و انذار انسان ها پیغمبرانی فرستاد و در نتیجه بندگان مربوبش به سوی دین حق او هدایت شدند.

     در ادامه نیز استدلالاتی علیه مشرکین و مخالفین توحید و نبوت و معاد آورده شده است که البته مشتمل بر اجمالی از وظایف شرعی و محرمات دینی می باشد.

     «انعام» به معنی حیوانات چهار پا است که به چهار پایان معروفند که منظورچهار پایانی است که بیشتر انسان از آن ها برای زراعت یا سواری  و یا باربری و امثالهم استفاده می کنند.در اینجا منظور از انعام همان چهارپایانی است که خداوند در سوره مائده آیه 103 نیزبه آن ها اشاره کرده است. یعنی همان «سائبـه»، «بحیـره» و «حـام» که خدا آن ها را نفی نمـوده. این چهـار پایان را هم در موقع ذبح به اسم بت ها سر می بریدند و نام خدا را نمی بردند که البته بعضی هم گفته اند مراد چهار پایانی است که در سفر حج بر آن ها سوار نمی شدند و بعضی گفته اند مراد آن چهار پایانی است که در هیچ شأنی از شئون آن ها خدا را ذکر نمی کردند، که به هر حالی که باشد منظور روشن است که خداوند چیزی از انعام و چهار پایان را مخصوص کسی خاص نیافریده است که کافران آن ها را خاص می دانستند و به این بهانه به خداوند دروغ می بستند. بنابراین در این سوره علاوه بر اینکه به اصول توحید و نبوت و معاد اشاره شده است بیش از همه به موضوع یگانه پرستی و مبارزه با شرک و بت پرستی تأکید شده است.

     از جنایات شرم آور کفار و بت پرستان این بود که فرزندان خود را قربانی می کردند و در خصوص حیوانات احکام خرافی را به خداوند نسبت می دادند و به دروغ به خداوند افترا می زدند. و خداوند در این سوره آنان را که گمراه شده و هرگز در مسیر هدایت نبودند به زیبایی محکوم می کند.

       بنابراین ذکر این موضوع است که: توحید ، نبوت، و معاد به خوبی مطرح می شود و یگانه پرستی و مبارزه با شرک و بت پرستی را به ما می آموزد .

… و این سوره به نام «انعام» به معنی «چهارپایان» نام گذاری شده است  

                                   

                                      برای ارائه نظرات خود اینجا را کلیک کنید