سورة الزخرف 43

ســوره زخـرف (زینت - زیور ) 

     در این سوره به بیان مطالبى همچون: 

- اهمیت قرآن و نبوت پیامبر اسلام.

- دلائل توحید در آفاق و نعمتهاى گوناگون خداوند که به انسانها داده شده است .

- مبارزه با شرکت ونفى نسبتهاى ناروا و مبارزه با تقلید کورکورانه .

- بیان قسمتى از سرگذشت انبیاء.

- مسأله معاد و پاداش مؤمنان و سرنوشت شوم کفار.

- مسأله ارزشهاى باطلى که حاکم بر افکار بى ایمان است و به خاطر این ارزشهاى بى اساس درارزیابى خود درباره مسائل مهم زندگى گرفتار انواع اشتباه میشوند. 

- در نهایت مواعظ و اندرزهاى مؤثر و پربار براى تکمیل کردن بخشهاى دیگر . 

نام این سوره از آیه 35 آن گرفته شده است که از ارزشهاى مادى سخن مى گوید.  

     کلمه زخرف به معنى کمال زیبائى هر چیز است و از همین جهت طلا را هم زخرف مى گویند و وقتى گفته میشود زخرفه زخرفةً معنایش این است که فلان چیز را زینت کرد و زیبایش نمود و باز به همین دلیل جهت نقش و نگار و تصاویر را زخرف مى گویند.  

     وقتى که مشرکین ادعا کردند که چرا این قرآن به مرد بزرگ و ثروتمندى از این دو شهر مکه و طائف نازل نشده است قرآن مجید براى کوبیدن این طرز تفکر و زشت و خرافى پاسخهاى دندان شکنى به آنان مى دهد و دیدگاه الهى و اسلامى را کاملاً مجسم مى سازد. غافل از اینکه نمى دانند که کسى حق دخالت در تقسیم زحمت پروردگار راندارد و جدا از اینکه خدا به هر کس بخواهد نبوت مى بخشد و به هر کس بخواهد رحمت و نعمت دیگرى.  

     از این گذشته اگر تفاوت و اختلافى از نظر سطح زندگى در میان انسانها وجود دارد هرگز دلیل تفاوت آنها در مقامات معنوى نیست بلکه خدا معیشت آنها را در حیات دنیا در میانشان تقسیم کرده و بعضى را بر بعضى دیگر برترى داده است تا یکدیگر را مسخر نمایند و یا با هم تعاون داشته باشند. اگر نسان فراموش کرده باشد که زندگى بشریت زندگى دسته جمعى است و اداره این زندگى جز از طریق تعاون و خدمت متقابل است سخت در اشتباه است و غیر از این امکان پذیر نیست. بنابراین تمام این مقامها وثروتها در برابر رحمت الهى وقرب پروردگار به اندازه بال مگسى وزن و قیمت ندارد.  

     نظام ارزشى اسلام عدم معیار بودن مال و ثروت و مقامهاى مادى را در نظرگرفته است . لذا اگر تمکن از مواهب مادى سبب نمى شد که همه مردم امت واحد گمراه نشوند خداوند رحمان براى انسانها خانه هائى قرار میداد با سقفهایى از نقره و نرده‏بانهائى که از آن بالا روند و نیز انواع وسایل تجملى و زینت آلات براى آنها قرار میداد تا زندگى پر زرق و برقشان از هر نظر تکمیل گردد.  

     قصرهاى مجلل و چند اشکوبه و سقفهاى نقره و درها و تختهاى متعدد و انواع وسائل زینتى و هر گونه نقش و نگار آنچنان که مطلوب و مقصود باشد چیزى نیست مگر در خور دنیاپرستان.  

     کوتاه سخن اینکه این سرمایه هاى مادى و این وسایل تجملاتى دنیا به قدرى در پیشگاه پروردگار بى ارزش است که مى ایست تنها نصیب افراد بى ارزش همچون کفار و منکران حق باشد و اگر مردم کم ظرفیت و دنیاطلب به سوى بى ایمانى و کفر متمایل نمى شدند خداوند این سرمایه ها را تنها نصیب این گروه منفور و مطرود میکرد تا همگان بدانند مقیاس ارزش و شخصیت انسان این امور نیست و از اینجا روشن است که نه بهره مند بودن گروهى از کفار و ظالمان از این مواهب مادى دلیل بر شخصیت آنهاست و نه محروم بودن مؤمنان از آن و نه استفاده از این امور در حد معقول به صورت یک ابزار ضررى به ایمان و تقواى انسان میزند و این است تفکر صحیح اسلامى و قرآنى.  

     پس این موارد باعث این خواهد شد که انسان از راه صحیح رشد معنوى و تعالى دور بماند و دچار غفلت گردد. غفلت از ذکر خدا و غرق شدن در لذات دنیا و دلباختگى به زرق و برق آن،که این موجب میشود که شیطان بر انسان مسلط گردد که او همواره قرین او باشد ورشته اى در گردنش افکنده و مى برد هر جا که خاطر خواه اوست.  

     بنابراین اهمیت عدم توجه به زرق و برق دنیا آنقدر مهم است و نقش به سزائى در مراتب ایمان فرد نسبت به قرب به خدا دارد که این سوره بنام «زخرف» یعنى زینت نام نهاده شده است . 

                                     

                                      برای ارائه نظرات خود اینجا را کلیک کنید